“Zamanınızı Değil Enerjinizi Yönetin” cümlesi bana değil, 2010 yılında basılan ve bir anda çok satanlar arasına girmiş olan “The Way We’re Working Isn’t Working” (Çalışma Şeklimiz Çalışmıyor) kitabının yazarı Tony Schwartz’a ait. Jean Gomes ve Catherine McCarthy ile birlikte yazdığı bu kitabında, Schwartz mükemmel bir performansa enerji veren dört temel ihtiyaca uzun uzun yer veriyor; sürdürülebilirlik (fiziksel), güvenlik (duygusal), kendini ifade etme (zihinsel) ve anlam (manevi). Bireylere, liderlere ve kuruluşlara, giderek karmaşıklaşan bir dünyada hepimizin karşı karşıya kaldığı bitmek bilmeyen talepleri ve ihtiyaçları daha iyi yönetmemizi sağlayacak son derece pratik, birçok denenmiş ve kanıtlanmış stratejiler sunuyor.  Kitap sadece işverenler için değil ailelere de rehberlik edecek bir yol haritası niteliğinde, iş yaşamımız yanında özel yaşamımıza yeniden enerji vererek tatminkârlık duygusunu arttırırken bir yandan da daha üretken olmamızı sağlayan tabiri caizse çığır açan bir yaklaşım da sunuyor. Schwartz kitabında, yarattığımız değeri esas belirleyenin çalışma süresi değil bu süre içerisinde kullanmış olduğumuz “enerjinin niceliği ve kalitesi”nin olduğunu önemle vurguluyor. 

Kitabın önsözünde Schwartz şunu da atlamadan geçmiyor, şöyle çevirmeye çalışayım;

Eğer, hâlihazırda zaten düzenli olarak egzersiz yapıyorsanız, iyi besleniyorsanız, gün boyunca düzenli molalar veriyorsanız, gece en az yedi ya da sekiz saat uyuyorsanız, sevdiklerinizle yeterince kaliteli zaman geçiriyorsanız, stresinizi doğru yönetebiliyorsanız, aksilikler ve hayal kırıklıklarının üstesinden kolaylıkla gelebiliyorsanız, hayatınızdaki en önemli görevlere kolayca odaklanabiliyorsanız, kendinizi sürekli üretken hissediyor, işiniz tatmin edici buluyor ve ondan bir anlam çıkarıyorsanız, o zaman büyük bir ihtimalle bu kitaba da ihtiyacınız olmayacaktır.

Yine de ben bu kitabı her hâlükârda okumanızı öneririm. 

Bu başlık ve kitaptan yola çıkarak dikkat çekmek istediğim hususu tahmin etmişsinizdir. 

Geçtiğimiz yıldan beri dünyaca vermiş olduğumuz malum mücadele ile uğraşırken iş-yaşam dengesini kurmak ve korumak konusunda bireyler olarak üstlenmemiz gereken sorumlulukları bilinçli ya da bilinçsiz olarak daha da ötelemeye başladığımızı üzülerek gözlemlemekteyim. Artık birçok şeyin değiştiğini gerçekten! görmemiz ve kabullenmemiz gerekiyor. Yeni işler, yeni iş modelleri, yeni iş yapış şekilleri, yeni görev tanımları, yeni yaşam tarzları ve yeni bakış açılarını görmemiz, tüm bu yenilikleri kucaklayıcı olmamız, beklentilerimizi ve iş-yaşam dengemizi bunlara göre şekillendirmeliyiz. Artık kabullenmeliyiz, Schwartz’ın kitap kapağındaki başlık gibi “çalışma şeklimiz çalışmıyor”.  Aman dikkat! Ya yaşam şeklimiz de “çalışmazsa”? Yani, ya yaşamın anlamını yitirirsek? 

Hadi, hep birlikte enerjimizi yönetelim! Hem de hemen!